Raunir 44

Er í magnesíuminu (inununu)
Finn ekki tilfinnanlega fyrir því að það virki á svefnleysið
en það hins vegar hefur hliðarverkun
sem ég hafði ekki hugmynd um.....
og hafa þarmar mínir því lést tilfinnanlega undanfarið.

Ætla þó að halda áfram að taka það inn
til að vera viss.

Fór og kíkti á gömlu hjónin með þrjóskuröskunina.
Pabbi litli orðin ansi lúinn
og lítið eftir af honum kallanganum
en ekki skal tekið í mál að fara í innlögn
sama hvað hver segir.

Maður stjórnar víst ekki foreldrum sínum
sér í lagi þegar þau eru þverari en andskotinn.
Er því hætt að reyna.
Samræður við veggi hafa aldrei skilað mér árangri.

Vinnan er farin að ganga ansi nærri mér
þar sem ég næ ekki enn að hvílast
og er ýmislegt farið að bila hér og þar
auk þess sem að skapið þvælist fyrir mér.
Aumingjans útlendingurinn skilur ekkert í mér
og finnst hann örugglega hafa verið svikinn hingað
á fölskum forsendum.

Krakkarassgatið búið að ná sér í haustflensuna
með tilheyrandi furðulagum verkjum og einkennum
sem eiga sér enga hliðstæðu og þyrfti dr House til að greina,
verst að ekki er einu sinni til stðar heimilislæknir
þannig að gamla góða " farðu að prumpa" aðferðin
er notuð óspart
ásamt því að krossa fingur.

En lífið heldur áfram.
Enn er leitað að vinnu fyrir útlendinginn.
Enn er spáð og spekúlerað í utanferðir og flutning.
Enn læt ég mig dreyma.

Bráðum.