A milli vita

Ta er tad tetta astand
Eg er ekki tar
ekki her
eiginlega hvergi
og i ofanalag, med lyklabord, sem skilur bara utlensku.

Eg er spennt,
kvidin
otrulega eirdarlaus
og algjorlega a milli vita.

By nuna a minum gamla heimastad
t.e. midbaenum......
og kann ekki einu sinni ad labba nidur Laugaveginn.
Pfft.

Eftir viku er tad svo hotel mamma i 2 vikur
og tvi naest er eg flogin a braut -
a vit aevintyra?
Audgunar andans?
Timinn leidir tad i ljos.
(verst ad eg vaeri stundum bara til i ad vera settlud
ekkert brolt og ekkert vesen)
"Time to grow up I suppose",
sagdi konan og for ur bleika blundukjolnum.

Breytingar eru alltaf orlitid ognvaenlegar
og mer finnst stundum eins og eg....
se buin ad fara i gegnum nog af breytingum
en....
svo hugsa eg.
(kemur fyrir, einkum rett fyrir svefn)

Allar taer breytingar baru ekki af ser neinn avoxt
(nema ju kannski einhvern troska og nyja syn)
en ...........
tad breyttist aldrei neitt - til hins betra.

Nu er tad ad hrokkva eda stokkva Linda blinda
hvort sem tu serd fram a vid eda ekki.
Dvud blessi Lindu.........og okkur oll.