Raunir 22

Náði að vera í alvöru lasin í einn dag
en þá fór afneitunin í gang ásamt ofvirkninni.
Er nú búin að gera allt nema leiðinda verkefnin
sem eru að þvo hjúmongos rúmteppi mitt ásamt fylgihlutum,
skella sturtuhengi og baðgardínu í vél
og uppáhaldið.........
Draga fram eldavélina og hreinsa upp sull vetrar.
Jeii.... get ekki beðið.
Finnst reyndar ótrúlegt að ég hafi gert þetta áður
kannski eldamaskínan hafi stækkað á milli ára.

Er svo á leið í grillveislu og gleðskap með góðu fólki í kvöld
en svo skal skundað á NASA og tjúttað með Páli Óskari,
sem er að safna pjening fyrir hinseginn fólk.

Rámar í að það hafi verið búið að lofa dýrindis veðri
og var búin að velja stuttan, léttan sumarkjól
og hvíta opna skó sem útlit kvöldsins.
Þegar ég svo steig út í morgun var ég nokkuð viss um
að ég þyrfti að endurskoða fatavalið
eða kannski fer ég bara í ullarbrók undir
og lopapeysu utanyfir.

Mér finnst líka ekkert frekt að ætlast til að veðrið sé áfram gott
þó það sé búið að vera óvenju gott í júní.
Ég meina, er ekki sumar?
Af hverju eigum við Íslendingar alltaf að sætta okkur við skítaveður að sumri
einfaldlega vegna þess að við fáum nokkra góða daga?
Það á að vera hlýtt og sólríkt á sumrin
veturinn er viðbjóður hér á hjara veraldar og við eigum það skilið.

Sól, sól skín á mig – ský, ský burt með þig......