Raunir 79

Það er lítið annað að gera núna
en að leyfa sér að gráta.

Gráta alla sem ég hef misst á einu ári,
enda eiginlega kominn tími á það.

Byrjaði á leiðinni frá Keflavík,
tók svo smá leikþátt í vinnunni -
en get nú leyft mér að halda áfram.

Mér finnst lífið hart, frekt og óréttlátt.
Langar mest að öskra,
það bara hefur ekkert upp á sig
en gráturinn hreinsar.

Svo snýtir maður sér
réttir úr bakinu
og heldur áfram.

Það skal koma betri tíð.